Συναισθηματικοί και Ψυχοκινητικοί στόχοι στα προγράμματα ΠΕ και ΑΥ

πατήστε τον σύνδεσμο για να μπορέσετε να δείτε την παρουσίαση

Καλησπέρα σας,  

παρακάτω ακολουθεί σύνδεσμος ο οποίος θα σας δώσει την δυνατότητα να δείτε την παρουσίαση από το βιωματικό σεμινάριο "Συναισθηματική Αγωγή στα προγράμματα ΠΕ και ΑΥ¨ της Κα Τσίγκου Αλεξάνδρας υπ/νης ΠΕ ΔΙΠΕ Δυτικής Αττικής που πραγματοποιήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014

πηγή : http://www.slideshare.net/

Σύνδεσμος παρουσίασης σε pdf

Καλή ενημερωτική χρονιά.

Ο ηλεκτρονικός κόμβος πληροφόρησης ξανά κοντά σας για την άμεση ή έμμεση πληροφόρηση σας στον χώρο της εκπαίδευσης των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.   
Για τον λόγω αυτό θα χρειαστούμε και την δική σας βοήθεια ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε όλοι μαζί μια διαδραστική πλατφόρμα επικοινωνίας.

               Με εκτίμηση,

Οι συνεργάτες του School4amea

Ποιοι θα έχουν προτεραιότητα στις προσλήψεις αναπληρωτών - Τι ισχύει για τους τρίτεκνους και τους εκπαιδευτικούς με αναπηρία

Ποιοι θα έχουν προτεραιότητα στις προσλήψεις αναπληρωτών - Τι ισχύει για τους τρίτεκνους και τους εκπαιδευτικούς με αναπηρία

Στο σχέδιο νόμου  «Ίδρυση και οργάνωση του συμβουλίου εθνικής πολιτικής για την παιδεία και άλλες διατάξεις» υπάρχει άρθρο το οποίο ορίζει πως οι εκπαιδευτικοί που έχουν αναπηρία 67% και άνω θα έχουν προτεραιότητα στις προσλήψεις στη Γενική εκπαίδευση. Το ποοσοστό των αναπληρωτών που θα προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα ανέρχεται σε 5%.

Συγκεκριμένα το σχέδιο νόμου αναφέρει πως: Για το σχολικό έτος 2014 – 2015 μπορούν να προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στη γενική εκπαίδευση σε ποσοστό 5% κατά προτεραιότητα σε κάθε κλάδο και ειδικότητα, άτομα που είναι ικανά για εκπαιδευτικό έργο σύμφωνα με τον ν.3528/2007 και έχουν αναπηρία σε ποσοστό 67% και άνω, η οποία βεβαιώνεται με πιστοποιητικό του κέντρου πιστοποίησης αναπηρίας ΚΕΠΑ και δεν συμπεριλαμβάνει παθήσεις ψυχικών διαταραχών σε οποιοδήποτε ποσοστό. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί δεν μπορούν να τοποθετούνται σε ποσοστό άνω του 15% ανά σχολική μονάδα.

Με βάση τα παραπάνω, συνεπάγεται πως το 75% των θέσεων θα δίνεται στους εκπαιδευτικούς που δεν εντάσσονται στην κατηγορία της αναπηρίας από 67% και πάνω και στην κατηγορία των τριτέκνων. Στους τρίτεκνους δηλαδή δίνεται το 20% των θέσεων ενώ στους εκπαιδευτικούς με αναπηρία το 5%

Από ομόζυγη μεσογειακή αναιμία ή δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία καθώς και όσοι  πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, θα έχουν προτεραιότητα στην πρόσληψη.

πηγή : alfavita.gr

Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος Για Φοίτηση Στο Ε.Π.ΠΑΙ.Κ. και Π.Ε.ΣΥ.Π. για το Ακαδ. Ετος 2014-2015

31.07.14 Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος Για Φοίτηση Στο Ε.Π.ΠΑΙ.Κ. και Π.Ε.ΣΥ.Π. για το Ακαδ. Ετος 2014-2015

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΣΗ

Συσκευή - δαχτυλίδι «διαβάζει» κείμενα στους τυφλούς

Συσκευή - δαχτυλίδι «διαβάζει» κείμενα στους τυφλούς

Μια μικρή συσκευή, η οποία φοριέται στον δείκτη του χεριού και έχει την ικανότητα να διαβάζει κείμενα στους τυφλούς, δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές.

ρχει άλλη συσκευή που να παρέχει τόσο ολοκληρωμένα αυτή τη δυνατότητα σε πραγματικό χρόνο.

Η συσκευή, η οποία λέγεται FingerReader και μπορεί να εκτυπωθεί σε τρισδιάστατο εκτυπωτή, αναπτύχθηκε από ερευνητές του Εργαστηρίου Μέσων του Πανεπιστημίου ΜΙΤ με επικεφαλής τον Ρόι Σίλκροτ.

Είναι εφοδιασμένη με μια μικροσκοπική κάμερα που «βλέπει» το κείμενο και μετά, χάρη στη συνθετική φωνή της, διαβάζει τις λέξεις φωναχτά.

Η συσκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάγνωση διαφόρων κειμένων, όπως βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών, καταλόγων εστιατορίων, εγγράφων, χαρτών κ.α., σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή.

Αρκεί κανείς να δείξει με το «ηλεκτρονικό δάχτυλό» του αυτό που θέλει να διαβάσει.

Το FingerReader βασίζεται σε ένα ειδικό λογισμικό, το οποίο καταγράφει τις κινήσεις του δάχτυλου, εντοπίζει τις γραμμένες λέξεις και τις επεξεργάζεται, έτσι ώστε να τις μετατρέψει σε λόγο.

Συσκευή - δαχτυλίδι «διαβάζει» κείμενα στους τυφλούς

Ειδικοί αισθητήρες δόνησης προειδοποιούν τον τυφλό, όταν τα δάχτυλά του ξεφεύγουν από το γραπτό κείμενο, οπότε πρέπει να τα επαναφέρει στη σωστή θέση.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι σκοπός τους δεν είναι καταργήσουν τη γραφή Μπράιγ για τυφλούς, αλλά να τους δώσουν νέες δυνατότητες να διαβάσουν κείμενα που έως σήμερα δεν υπάρχουν διαθέσιμα στην εν λόγω γραφή.

Ήδη, οι ερευνητές ξεκίνησαν περαιτέρω δοκιμές, ώστε η συσκευή τους να βγει στο εμπόριο και, επιπλέον, να είναι διαθέσιμη για «έξυπνα» κινητά (smartphones), καθώς μέχρι στιγμής δεν δουλεύει καλά με τα κείμενα στις οθόνες αφής.

Πηγή: ΑΜΠΕ,  http://www.naftemporiki.gr

Καλοκαιρινές γλυκές απολαύσεις: Ποιες "κακές" τροφές να αποφεύγουν τα παιδιά 

 

Βλαβερές παγίδες για τα δόντια των παιδιών κρύβουν οι δροσερές και γλυκές (παγωτά, γλυκά, αναψυκτικά) καλοκαιρινές απολαύσεις τονίζουν οι οδοντίατροι. Για το λόγο αυτό εφιστούν την προσοχή των γονιών ώστε τα παιδιά με μέτρο αλλά και τρόπο να απολαμβάνουν το καλοκαίρι παγωτά, γλυκά και αναψυκτικά χωρίς να επιβαρύνουν τα δόντια τους.

«Η υγεία των δοντιών μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την καθημερινή στοματική υγιεινή και από την διατροφή μας» τονίζει ο Επ. Καθηγητής Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ Νικόλαος Κουβελάς. «Τους καλοκαιρινούς μήνες, όλοι υποκύπτουμε στις δροσερές απολαύσεις, περισσότερο δε τα παιδιά που στις περισσότερες των περιπτώσεων κάνουν υπερκατανάλωση παγωτών και αναψυκτικών με βλαβερές συνέπειες για τα δόντια τους, αφού αμελούν το βούρτσισμα».

Καλές και κακές τροφές για τα δόντια

Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Επ. Καθ. Κ. Νικόλαος Κουβελάς, υπάρχουν τροφές που θα πρέπει να αποφεύγονται να καταναλώνονται από τα παιδιά ή να καταναλώνονται κάτω από συγκεκριμένες οδηγίες των γονιών για να μην επιβαρύνονται τα δόντια.

Συγκεκριμένα μεταξύ των «κακών» τροφών, αυτών που κολλούν στα δόντια ή που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, συγκαταλέγονται:

• Αποξηραμένα φρούτα (κολλάνε πολύ εύκολα στα δόντια και η ζάχαρη "ταΐζει" τα βακτήρια στο στόμα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε οδοντική διάβρωση)
• Παγωτά- Αναψυκτικά (η υπερκατανάλωση παγωτών και αναψυκτικών είναι πολύ επιβλαβής για τα δόντια, ιδιαίτερα αν λαμβάνονται πολύ συχνά, διότι η τερηδόνα των δοντιών είναι ανάλογη με την συχνότητα λήψης τεριδονογόνων τροφών)
• Καραμέλες (κολλούν στα δόντια και μένουν πολύ ώρα στο στόμα μέχρι να λιώσουν)
• Λεμόνι και όξινες τροφές (τροφές υψηλές σε οξέα- λεμόνι ντομάτα- μπορεί να φθείρουν τα δόντια, κυρίως όταν τρώγονται μόνες τους)
• Αμυλούχα τρόφιμα (πατατάκια και λευκό ψωμί κολλούν ανάμεσα στα δόντια, τρέφοντας με αυτόν τον τρόπο τα βακτήρια μέσα στο στόμα, τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν την πλάκα).

Αντίθετα στις καλές τροφές, εκείνες, που διεγείρουν την παραγωγή σάλιου, το οποίο είναι προστατευτικός παράγοντας κατά της τερηδόνας, της περιοδοντίτιδας και των λοιμώξεων, είναι τα:

• Γαλακτοκομικά (το γάλα, το τυρί και το γιαούρτι αποτελούν τις κυριότερες πηγές ασβεστίου και φωσφόρου και είναι χρήσιμα για τα δόντια)
• Φθοριούχα (τα ψάρια, τα θαλασσινά και το τσάι, είναι τροφές πλούσιες σε φθόριο. Το φθόριο κάνει πιο ανθεκτική την αδαμαντίνη και το σμάλτο του δοντιού και εμποδίζει τη διάβρωση από τα οξέα)
• Βιταμινούχα (πορτοκάλι, φράουλες, μπρόκολο κ.α., επουλώνουν τις φλεγμονές και διατηρούν ακέραιους τους ιστούς του δοντιού)
• Λαχανικά (τα περισσότερα φρέσκα λαχανικά, σέλινο, μπρόκολο, όταν καταναλώνονται ωμά, είναι καλά για τα δόντια, καθώς λόγω των ινών που περιέχουν, απαιτούν καλό μάσημα, γεγονός που ενεργοποιεί την παραγωγή του σάλιού)
• Φρούτα (αντίστοιχα με τα λαχανικά και τα ωμά φρούτα κινητοποιούν την παραγωγή του σάλιου και ειδικά τα αχλάδια, που, σύμφωνα με έρευνες, δρουν πιο αποτελεσματικά στην εξουδετέρωση των οξέων απ’ ότι άλλα φρούτα όπως οι μπανάνες, τα μήλα και τα μανταρίνια)
• Τσίχλες (χωρίς ζάχαρη, αποσπούν τα τρόφιμα που είναι κολλημένα στα δόντια ενώ συγχρόνως αυξάνουν και την έκκριση σάλιου το οποίο εξουδετερώνει τα στοματικά οξέα)
• Ξυλιτόλη (υποκατάστατο ζάχαρης, περιέχουν πολλές τσίχλες χωρίς ζάχαρη, μειώνει την οδοντική πλάκα, καθώς αποτρέπει μικρόβια και άλλου τύπου επιβλαβείς μικροοργανισμούς να δράσουν κατά του σμάλτου των δοντιών).

Απαραίτητη προϋπόθεση, πέρα από τη σωστή διατροφή, για να διατηρηθούν υγιή τα δόντια των παιδιώνείναι ο καθαρισμός τουλάχιστον τρείς φορές την ημέρα, αμέσως μετά από κάθε γεύμα.

Παράλληλα οι οδοντίατροι συνιστούν πριν τις διακοπές, να γίνεται η εξαμηνιαία επίσκεψη στον οδοντίατρο για καθαρισμό, φθορίωση και τσεκάπ. Είναι καλύτερα εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, να εντοπιστεί πριν τις διακοπές, ώστε να μην υπάρχουν απρόοπτα τότε.

Επίσης εάν το παιδί αθλείται, ειδικά στο μπάσκετ, ποδόσφαιρο, μποξ και παρόμοια αθλήματα, καλό είναι να φορά προστατευτικό νάρθηκα, όπως και οι αθλητές, για πρόληψη καταγμάτων δοντιών και γνάθων.

Νικόλαος Κουβελάς
Επικ. Καθηγητής Οδοντιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών 
www.Eurodentica.gr

πηγή http://www.babyzone.gr

Δέκα βασικές συμβουλές για την πρόληψη ατυχημάτων στο σπίτι

Δέκα βασικές συμβουλές για την πρόληψη ατυχημάτων στο σπίτι

Για να αποφύγουμε σοβαρούς τραυματισμούς:

1. Αιχμηρά και κοφτερά αντικείμενα (π.χ. μαχαίρια, ψαλίδια, βελόνες και εργαλεία) να φυλάγονται εκεί που δεν τα φτάνουν τα παίδια.

2. Να κάνουμε τις μπαλκονόπορτες ορατές, βάζοντας αυτοκόλλητα στο σωστό ύψος. Υπάρχει και διαφανές αυτοκόλλητο υλικό για την επικάλυψη οποιασδήποτε γυάλινης επιφάνειας προς αποφυγή σοβαρού τραυματισμού σε περίπτωση ατυχήματος.

Για να αποφύγουμε την ηλεκτροπληξία:

3. Να χρησιμοποιούμε πρίζες ασφαλείας ή καλύμματα στις υπάρχουσες.

Για να αποφύγουμε τον πνιγμό:

4. Ποτέ τα παιδιά μόνα στην μπανιέρα, ούτε λεπτό. Επιπλέον, υπάρχει αυτοκόλλητος τάπητας προς αποφυγή πτώσης μέσα στην μπανιέρα.

Για να αποφύγουμε τις δηλητηριάσεις: 

5. Να φυλάμε εκεί που δεν τα βλέπουν και δεν τα φτάνουν τα παιδιά, όλα τα απορρυπαντικά, φάρμακα, φυτοφάρμακα, μπογιές και διαλυτικά.

Για να αποφύγουμε τα εγκαύματα:

6. Ποτέ μην αφήνουμε μόνα τους τα παιδιά κοντά σε αναμμένο τζάκι, σόμπα ή άλλη καυτή επιφάνεια.

7. Κατά προτίμηση χρησιμοποιούμε τα πίσω μάτια στην κουζίνα και το χερούλι της κατσαρόλας ποτέ να μην εξέχει.

Για να αποφύγουμε πνιγμό και ασφυξία:

8. Κρύβουμε πάντα τις πλαστικές σακούλες εκεί που δεν τις βρίσκουν τα παιδιά.

9. Ποτέ μην αφήνουμε μικροαντικείμενα εκεί που τα φτάνουν μικρά παιδιά και μπορεί να τα βάλουν στο στόμα.

Για να αποφύγουμε τις πτώσεις:

10. Ποτέ παιδιά μόνα σε μπαλκόνια και ταράτσες και ας φροντίσουμε να υπάρχουν σωστά κάγκελα.

Ας κάνουμε το σπίτι μας όσο το δυνατόν ασφαλέστερο. Πάνω απ’ όλα, ας μάθουμε στα παιδιά μας από πολύ μικρή ηλικία να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να προφυλάσσονται από αυτούς.

ΠΗΓΗ http://www.pedtrauma.gr

5 τρόποι για να διδάξετε το σεβασμό στα παιδιά σας

5 τρόποι για να διδάξετε το σεβασμό στα παιδιά σας

Σεβασμός σημαίνει να τιμάμε τους άλλους ανθρώπους και να τους συμπεριφερόμαστε με προσοχή και ευγένεια. Ενώ ο όρος περιλαμβάνει τους καλούς τρόπους, ο πυρήνας της συμπεριφοράς πηγαίνει παραπέρα από την ευγένεια.

Προέρχεται από την πεποίθηση ότι οι άλλοι άνθρωποι αξίζουν τόσο όσο ο εαυτός μας. Τα παιδιά μαθαίνουν συνήθως να σέβονται τους κανόνες στο σπίτι και στο σχολείο, να μην κοροϊδεύουν τους φίλους τους και να χρησιμοποιούν ευγενικό λεξιλόγιο. Όμως, πώς μπορείτε εσείς ως γονείς να ενισχύσετε την αξία του σεβασμού στα παιδιά σας;

Υποστηρίξτε τα παιδιά σας
Ακόμα και τα μικρά παιδιά αξίζουν το σεβασμό. Δείξτε τους ότι νοιάζεστε για τα συναισθήματα και τις ανάγκες τους. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες που τα υποστηρίζουν είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν έναν υγιή αυτοσεβασμό, που θα τους ωθήσει να πιστέψουν στις ικανότητές τους, να κάνουν σωστές επιλογές για τον εαυτό τους και στη συνέχεια να μάθουν να σέβονται και τους γύρω τους.

Διδάξτε τα παιδιά από μικρή ηλικία
Τα παιδιά δεν γεννιούνται αλλά μαθαίνουν το σεβασμό από τους γονείς τους μέσω της μίμησης και της διδασκαλίας. Τα μικρά παιδιά θεωρούν ότι ο κόσμος, συμπεριλαμβανομένων των γονέων, υπάρχει για να καλύπτει τις ανάγκες τους. Καθώς αναπτύσσουν τις γλωσσικές και γνωστικές δεξιότητές τους, μπορείτε να τους διδάξετε ότι η άσχημη συμπεριφορά είναι απαγορευτική. Επίσης, δώστε ιδιαίτερη έμφαση στην ευγένεια και την ενσυναίσθηση. Χάρη σε αυτά τα πρώτα μαθήματα, ο σεβασμός για τους άλλους ανθρώπους θα αυξηθεί.

Επιβάλλετε όρια και κανόνεςΟι κανόνες αποτελούν απαραίτητη υπενθύμιση για τα παιδιά, ώστε να μπορούν να ελέγχουν την παρορμητικότητά τους. Καθορίστε λογικά όρια και αφήστε τα παιδιά να κατανοήσουν ποια είναι η συμπεριφορά που περιμένετε από εκείνα. Επιπλέον, γνωστοποιήστε στα παιδιά τις άμεσες συνέπειες, σε περίπτωση που παραβούν τους κανόνες. Ομοίως, συγχαρείτε τα όταν ακολουθούν κατά γράμμα τη συμπεριφορά που έχετε ορίσει ως πρέπουσα.

Διδάξτε στα παιδιά καλούς τρόπους
Η ευγένεια είναι το κλειδί που κάνει τα πάντα να λειτουργούν πιο ομαλά. Διδάξτε στα παιδιά τις μαγικές λέξεις «ευχαριστώ» και «παρακαλώ». Μπορείτε να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα και να τους διδάξετε φράσεις όπως «Θα μπορούσα να…», «Με συγχωρείτε» και «Λυπάμαι πραγματικά». Αυτές οι φράσεις βοηθούν τα παιδιά να οικοδομήσουν υγιείς σχέσεις. Οι καλοί τρόποι στο τραπέζι είναι επίσης μια μορφή σεβασμού προς τους άλλους με τους οποίους μοιράζεστε το γεύμα. Επομένως, η εξάσκηση στο σπίτι την ώρα του φαγητού είναι απαραίτητη.

Γίνετε σωστό πρότυπο για τα παιδιά
Οι γονείς είναι τα βασικά πρότυπα για την υιοθέτηση σωστής συμπεριφοράς των παιδιών, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του σεβασμού. Ο τρόπος που οι μαμάδες και οι μπαμπάδες αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά θα συμπεριφερθούν στα άτομα του αντίθετου φύλου. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που οι ενήλικες αποτελούν αρνητικό παράδειγμα, αν μιλούν με αγένεια στο σερβιτόρο ή αν οδηγούν εκνευρισμένοι.

ΠΗΓΗ http://www.infokids.gr

Δίδυμα και Δυσλεξία

Τι είναι η δυσλεξία και ποια τα κύρια χαρακτηριστικά της;

Η δυσλεξία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία με δυσχέρεια στην ανάγνωση (Δυσαναγνωσία), στην ορθογραφία (Δυσορθογραφία), στον προφορικό και γραπτό λόγο και στα μαθηματικά (Δυσαριθμησία). Τα δυσλεκτικά παιδιά έχουν υψηλό δείκτη ευφυίας και συνήθως υστερούν σε μεμονωμένα μαθήματα, στα προφορικά ή στα γραπτά. Τα αίτια της δυσλεξίας είναι οργανικά τα οποία αναφέρονται σε μια ελάχιστη νευρολογική δυσλειτουργία του εγκεφάλου ή έχουν γενετικό υπόβαθρο (π.χ. στο 1^ο, 2^ο και 15^ο χρωμόσωμα).

Δίδυμα και Δυσλεξία:

Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, στα δίδυμα υπάρχει 50% πιθανότητα να κληρονομήσουν τη δυσλεξία (Αλαχιώτης, Στ., 2012). Εφόσον κάποιος από τους δύο γονείς έχει δυσλεξία ή κάποια άλλη μαθησιακή δυσκολία, η πιθανότητα για δυσλεξία στα μονοζυγωτικά δίδυμα προσεγγίζει το 68% και στα δίζυγωτικά το 38% (Davis, R., 1995 και Μαυρομμάτη, Δ. 2005). Οι πιθανότητες για δυσλεξία είναι ισχυρότερες στα μονοζυγωτικά δίδυμα σε σχέση με τα διζυγωτικά, καθώς τα μονοζυγωτικά βρίσκονται στον ίδιο σάκο οπότε είναι πιο επιρρεπή να κληρονομήσουν και τα δύο τη δυσλεξία.

 Χρήσιμες τεχνικές για τη θεραπεία της δυσλεξίας σε δίδυμα:

Οι παρακάτω τεχνικές είναι κατάλληλες για τα δίδυμα. Δεν έχει σημασία αν έχουν και τα δύο παιδιά δυσλεξία ή ένα από τα δύο, καθώς είναι ευχάριστες και χρειάζεται η συμμετοχή και των δύο παιδιών. Είναι εύκολες στη χρήση για να έχουν τη δυνατότητα, κυρίως οι γονείς να τις χρησιμοποιήσουν.

1. Παιχνίδια ομοιοκαταληξίας. Ο γονιός βρίσκει δισύλλαβες ή τρισύλλαβες λέξεις,  τις γράφει με μεγάλα γράμματα σε καρτέλες διαφόρων χρωμάτων και κάνει μια στήλη σε χαρτί Α4 με διάφορες λέξεις. Έπειτα, ρωτάει τα δίδυμα να βρουν με ποιες από τις παρακάτω λέξεις ομοιοκαταληκτούν  οι λέξεις που είναι γραμμένες σε καρτέλες. Π.Χ ) Η λέξη ‘σαπούνι’ με ποια από τις παρακάτω λέξεις ομοιοκαταληκτεί; Κουτάλι, πιρούνι, μαχαίρι
2. Ανάγνωση σχολικών ποιημάτων: Ο γονιός βρίσκει, ανάλογα με την ηλικία που βρίσκονται τα δίδυμα, διάφορα ποιήματα από βιβλία. Τα διαβάζει πρώτα εκείνος και ύστερα μαζί με τα δίδυμα χτυπούν παλαμάκια στις λέξεις που ομοιοκαταληκτούν και δυναμώνουν περισσότερο τη φωνή τους στο γράμμα που τονίζεται στη λέξη. 
3. Παιχνίδια όπου χρησιμοποιούνται όλες οι αισθήσεις: Ο γονιός μπορεί να βρει μιμητικά παιχνίδια, κασέτες με απλούς ήχους των γραμμάτων,  κάρτες με εικόνες των γραμμάτων, πλαστελίνη για την αφή των γραμμάτων, κουκλοθέατρο για αφήγηση διάφορων παραμυθιών. Όλα τα παραπάνω παιχνίδια χρειάζονται τη συμμετοχή παραπάνω από δύο παιχτών, οπότε είναι κατάλληλα για δίδυμα. 
4. Φωνολογικά παιχνίδια με συλλαβές και λέξεις: Ο γονιός μπορεί να βρει διάφορες λέξεις που μοιάζουν μεταξύ τους, όπως ‘χώμα – γόμα’, να τις διαβάσει και να ρωτήσει τα παιδιά τι άκουσαν. Επίσης, μπορεί να βρει ψευδολέξεις και πραγματικές λέξεις, όπως ‘φάλασσα και θάλασσα’ και να ρωτήσει τα παιδιά ποια είναι η σωστή λέξη. 
5. Παιχνίδια με τονισμό των λέξεων:  Ο γονιός δίνει το ίδιο κείμενο και στα δύο παιδιά και τους ζητάει, με ένα κόκκινο μαρκαδοράκι να βάλουν τόνους ή να τους διορθώσουν. Ύστερα, διαβάζουν το κείμενο και το συζητάνε. 
6. Παιχνίδια για τη μνήμη ακολουθιών: Ο γονιός αγοράζει τρία μεγάλα χαρτόνια. Με τη συμμετοχή των διδύμων, στο πρώτο χαρτόνι ο γονιός γράφει με μεγάλα γράμματα τις ημέρες της εβδομάδας. Δίπλα σε κάθε ημέρα γράφει σε μια με δύο γραμμές το πρόγραμμα των διδύμων. Στο δεύτερο χαρτόνι γράφει τις εποχές του χρόνου. Εκεί, το κάθε παιδί ζωγραφίζει κάτι που να έχει σχέση με την κάθε εποχή. Στο τρίτο χαρτόνι ο γονιός γράφει τους μήνες του χρόνου. Πάλι το κάθε παιδί ζωγραφίζει κάτι που να έχει σχέση με τον κάθε μήνα. Τα συζητάνε, μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα παραμυθάκια για τους μήνες ή τις εποχές ή τις ημέρες της εβδομάδας και προσπαθούν να τα απομνημονεύσουν. Αφού μάθουν καλά τους μήνες του χρόνου, που είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι, έπειτα με τη βοήθεια του γονιού αντιστοιχούν τους μήνες στην κάθε εποχή του χρόνου.
7. Παιχνίδια μαθηματικών: Ο γονιός χρησιμοποιεί διάφορα οπτικά ερεθίσματα  και υλικά (όπως χαρτόνια, βόλους, φασόλια, βαζάκια, κουτιά ) σε συνδυασμό με λεκτική εκφορά, έτσι ώστε τα δίδυμα να μπορούν να κατανοήσουν τη χρησιμότητα κάθε αριθμητικής πράξης, να μάθουν να μετράνε με τη σειρά και ανάποδα και να λύνουν προβλήματα. Χρειάζεται μόνο λίγο παραπάνω φαντασία.
8. Παιχνίδια μνήμης: Υπάρχουν διάφορα παιχνίδια μνήμης, όπου ο γονιός μπορεί να τα βρει σε βιβλιοπωλεία ή καταστήματα παιχνιδιών. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια βοηθούν τα παιδιά να εξασκήσουν τη μνήμη τους, την υπομονή τους, την επιμονή τους και την ικανότητά τους να συγκεντρώνονται. 

Οι όποιες μαθησιακές δυσκολίες δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στη ζωή των παιδιών ούτε να πανικοβάλλουν τους γονείς. Ιδιαίτερα για τους γονείς που έχουν δίδυμα, είτε έχουν και τα δύο παιδιά δυσλεξία ή ένα από τα δύο είναι εξίσου αντιμετωπίσιμη η κατάσταση. Το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη, κατανόηση και η έγκαιρη διάγνωση των προβλημάτων. 

Ιωάννα Δημητριάδου

Η κα Δημητράδου είναι Ειδική Παιδαγωγός και συγγραφέας του eBook “Γραμματική με μια άλλη οπτική”

Αναδημοσίευση με την άδεια του συγγραφέα. Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο  http://www.mytwins.gr/

ΠΗΓΗ http://www.ikidcenters.com

 

Πηγαίνετε στην παραλία με τα παιδιά! Ποια είναι τα οφέλη για την υγεία τους;

Πηγαίνετε στην παραλία με τα παιδιά! Ποια είναι τα οφέλη για την υγεία τους;

Το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει και πολλές είναι οι οικογένειες που έχουν ήδη κάνει το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα!Παρά το γεγονός ότι η προετοιμασία για την παράλια μπορεί να είναι κουραστική, θα διαπιστώσετε ότι τελικά αξίζει τον κόπο να το τολμήσετε μαζί με τα παιδιά σας.

Εκτός από τη διασκέδαση που προσφέρει στα μικρά, η εξόρμηση στην παραλία μπορεί να προσφέρει πολλά αναπτυξιακά οφέλη στο παιδί:

Εξερευνούν μέσω της αφής
Ως γονείς σίγουρα θα έχετε ξοδέψει μια περιουσία σε παιχνίδια και βιβλία που ενσωματώνουν διαφορετικές αισθητηριακές εμπειρίες, οι οποίες προωθούν τη βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων, την ευαισθητοποίηση για το πώς λειτουργεί ο κόσμος και τη διαδικασία εκμάθησης της γλώσσας. Η άμμος, οι πέτρες, τα κοχύλια, τα φύκια, το νερό ο αέρας και πλήθος άλλων ερεθισμάτων ενεργοποιούν τις αισθήσεις του παιδιού. Τα παιδιά λειτουργούν σαν επιστήμονες όταν μαθαίνουν μέσα από τις αισθήσεις τους και η παραλία μπορεί να αποτελέσει το ένα τέλειο εργαστήριο.

Ανακαλύπτουν τους ήχους
Δεν χρειάζεται να ξοδέψετε ένα σωρό λεφτά σε μηχανήματα που μιμούνται τους ήχους της θάλασσας. Απλώς αφήστε τα παιδιά σας να γνωρίσουν το πραγματικό φυσικό περιβάλλον! Ο ήχος των κυμάτων και του αέρα μπορεί να δημιουργήσει ένα γνώριμο ήχο για τα μωρά, θυμίζοντάς τους την περίοδο που βρίσκονταν μέσα στη μήτρα. Ποιος δεν θα ήθελε να επιστρέψει στην άνεση έστω και για λίγο;

Μαθαίνουν να αγαπούν το περιβάλλον
Έρευνες έχουν δείξει ότι η αγάπη για το περιβάλλον διαμορφώνεται από πολύ μικρή ηλικία και ότι η έκθεση σε υπαίθρια περιβάλλοντα όπως η παραλία, βοηθά τα μωρά και τα μικρά παιδιά να αναπτύξουν μια δια βίου εκτίμηση για τη φύση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας και πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

Πολλαπλά οφέλη για την υγεία
Το θαλασσινό νερό αποτελεί φυσική θεραπεία για τα παιδιά, αφού μπορεί να θεραπεύσει από τη βουλωμένη μυτούλα μέχρι το έκζεμα. Το νερό της θάλασσας περιέχει μαγνήσιο και έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι, που μπορεί να μειώσει τον ερεθισμό του δέρματος, ενώ η φυσική υγρασία της παραλίας μπορεί να βοηθήσει στην ενυδάτωση της βουλωμένης ρινικής διόδου.

Το φως του ήλιου θα τους κάνει καλό
Ενώ τα μωρά κάτω των έξι μηνών θα πρέπει απαραιτήτως να προστατεύονται σε σκιερά μέρη, μερικές φορές το ηλιακό φωςείναι σημαντικό για τα νήπια και τα μεγαλύτερα παιδιά, προκειμένου να παράγουν επαρκή αποθέματα βιταμίνης D. Όμως, ως γονείς δεν θα πρέπει να το παρακάνετε. Δέκα με δεκαπέντε λεπτά είναι αρκετά για τις περισσότερο φωτεινές αποχρώσεις του δέρματος, ενώ για τους πιο σκούρους τόνους επιτρέπεται λίγη παραπάνω έκθεση στον ήλιο.

Μαθαίνουν να εντυπωσιάζονται
Η παραλία είναι ένας νέος κόσμος για τα βρέφη και τα νήπια. Σκεφτείτε πώς μπορεί να αισθάνεται ένα παιδί, ενώ στέκεται μπροστά από την απεραντοσύνη της θάλασσας, κοιτάζοντας τον ορίζοντα. Αυτή η αίσθηση της κατάπληξης και του δέους, αποδεικνύεται ως μία σημαντική αναπτυξιακή εμπειρία που μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό κίνητρο για τη δια βίου μάθηση.

ΠΗΓΗ http://www.infokids.gr

Πώς θα κρατήσετε ασφαλή τα παιδιά στην θάλασσα τώρα που ξεκινούν τα καλοκαιρινά μπάνια

Τα καλοκαιρινά μπάνια στη θάλασσα είναι η χαρά των παιδιών, ταυτόχρονα όμως γεννούν και ανησυχία στους γονείς εξαιτίας των ατυχημάτων που μπορούν να συμβούν στην παραλία.

Ακολουθώντας, ωστόσο, ορισμένες απλές αλλά ουσιαστικές οδηγίες που προτείνουν οι ειδικοί -προπονητές κολύμβησης, παιδίατροι ναυαγοσώστες- μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να παίζει και να κολυμπά με ασφάλεια στη θάλασσα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, να θυμάστε πως πρέπει να κρατάτε την ψυχραιμία σας ό,τι και αν συμβεί στην παραλία!

Ελέγξτε την παραλία
O έλεγχος της παραλίας είναι η μεγαλύτερη υποχρέωσή σας όταν πηγαίνετε για μπάνιο με τα παιδιά. Oι ειδικοί επισημαίνουν ότι ασφαλές μέρος για κολύμπι είναι πάντοτε αυτό που παρουσιάζει τους λιγότερους κινδύνους. Γι' αυτό, λοιπόν:
-Διαβάζετε τυχόν πινακίδες ή ρωτάτε το ναυαγοσώστη (αν υπάρχει) για τις ιδιαιτερότητες της περιοχής (ρεύματα, βράχια, επικίνδυνα ψάρια, μορφολογία βυθού). Εάν η παραλία δεν είναι οργανωμένη, ενημερωθείτε από τους ντόπιους ή τους άλλους λουόμενους.
-Ελέγξτε αν υπάρχει μεγάλη κίνηση σκαφών ή αν γίνονται θαλάσσια σπορ κοντά στην ακτή.
-Βλέπετε αν τα νερά είναι καθαρά (η γαλάζια σημαία στην παραλία εγγυάται την ποιότητα των νερών).

Δώστε τους σαφείς οδηγίες
Εάν η θάλασσα έχει βράχια, τότε επισημάνετε στα παιδιά να κολυμπούν σε απόσταση από αυτά. Διαφορετικά, ένα δυνατό κύμα μπορεί να τα σπρώξει προς τα βράχια και να τα τραυματίσει. Ακόμη, ζητήστε από τα μεγαλύτερα παιδιά να βουτούν με τα πόδια και όχι με το κεφάλι, ιδιαίτερα αν δεν γνωρίζετε καλά τα νερά. Για τον ίδιο λόγο, ζητήστε από τα παιδιά να αποφεύγουν τα σπρωξίματα μέσα στο νερό. Τέλος, αν η θάλασσα έχει κύμα, πείτε στα παιδιά να κολυμπούν με την πλάτη προς την ακτή, ούτως ώστε να μην καλυφθούν ξαφνικά από τα κύματα και τρομάξουν.

Θέστε όρια
Ορίστε με σαφήνεια στο παιδί μέχρι πού επιτρέπεται να κολυμπάει, π.χ. «Μέχρι εκείνη τη σημαδούρα». Μπορεί να πάει πιο βαθιά μόνο εάν κολυμπάτε δίπλα του και είστε σίγουροι ότι μπορείτε να το βοηθήσετε. Εάν το παιδί είναι παρορμητικό, να είστε ακόμη πιο αυστηροί στα όρια που θα θέσετε. Επίσης, πρέπει να είστε προσεκτικοί και με τα παιδιά που πηγαίνουν κολυμβητήριο! Oι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι γονείς συχνά υπερεκτιμούν τις ικανότητες των παιδιών τους όταν αυτά πηγαίνουν κολυμβητήριο, με αποτέλεσμα να χαλαρώνουν την επιτήρησή τους.

Να είστε κοντά τους
Τα παιδιά πρέπει να συνοδεύονται από έναν ενήλικο στη θάλασσα. Ποτέ μην τα εμπιστεύεστε σε μεγαλύτερα παιδιά. Επίσης, όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο κοντά του πρέπει να είστε. Στα μικρά παιδιά (π.χ. 3 χρονών) συνιστάται η επίβλεψη αφής - δηλαδή, να μπορείτε να πιάσετε το παιδί ανά πάσα στιγμή απλώνοντας το χέρι σας, ακόμη και αν βρίσκεται στην ακροθαλασσιά.

Πότε να μάθει κολύμπι το παιδί;
Σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, τα παιδιά μέχρι τα τέταρτα γενέθλιά τους δεν είναι εξελικτικά έτοιμα να κάνουν μαθήματα κολύμβησης. Μέχρι τότε, ωστόσο, μπορούν να συμμετέχουν σε προγράμματα κινητικής αγωγής στο νερό (π.χ. baby swimming). Ωστόσο, οι γονείς δεν πρέπει να εφησυχάζουν ότι το παιδί τους είναι ασφαλές στο νερό επειδή έχει συμμετάσχει σε τέτοιου είδους μαθήματα!

Το παιδί παρασύρθηκε από τα κύματα!
Εάν πρόκειται για μικρό παιδί (π.χ. 2-3 χρονών), μπαίνετε αμέσως στη θάλασσα και το βγάζετε έξω. Εάν όμως το παιδί έχει παρασυρθεί στα βαθιά, το βοηθάτε μόνο εφόσον ξέρετε τον τρόπο. Oι ναυαγοσώστες επισημαίνουν ότι ο βασικός κανόνας της διάσωσης είναι ότι ποτέ δεν προσεγγίζει ο διασώστης το θύμα σώμα με σώμα. Πάντοτε του δίνει κάτι να πιαστεί (π.χ. ένα σκοινί, μια πετσέτα, ένα αναποδογυρισμένο κουβαδάκι, μια σανίδα), ώστε να το τραβήξει έξω. Εάν το παιδί έχει χάσει τις αισθήσεις του, δώστε του τις πρώτες βοήθειες:
-Ξαπλώστε το στην άμμο και καλέστε αμέσως για βοήθεια (το ναυαγοσώστη ή το 166).
-Βάζετε το πρόσωπό σας κοντά στη μύτη και το στόμα του για να δείτε αν αναπνέει.
-Εάν αναπνέει, το γυρίζετε στο πλάι (πλάγια θέση ασφαλείας) και περιμένετε να συνέλθει, παρακολουθώντας το μέχρι να έρθει η βοήθεια.
-Εάν δεν αναπνέει, τότε βάζετε το ένα σας χέρι στο μέσο του στέρνου κάτω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζουν οι θηλές και κάνετε 30 μαλάξεις μετρώντας ως εξής: «και 1, και 2, και 3... και 30». Κάθε 30 μαλάξεις κάνετε δύο τεχνητές αναπνοές: Ανασηκώνετε το πιγούνι του παιδιού, κλείνετε τη μύτη του και ανοίγετε το στόμα του. Εισπνέετε βαθιά και εκπνέετε στο στόμα του. Στη διάρκεια ενός λεπτού πρέπει να επαναλάβετε τρεις φορές αυτή τη διαδικασία. Σταματάτε μόνο αν το παιδί συνέλθει ή έρθει η βοήθεια.

Να φάει ένα σάντουιτς
Τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν στο νερό όταν έχει τελειώσει η διαδικασία της πέψης, δηλαδή τέσσερις ώρες μετά το γεύμα (τόσες ώρες χρειάζονται για την πέψη ενός γεύματος με κρέας). Διαφορετικά, υπάρχει πάντα ο σοβαρότατος κίνδυνος της εισρόφησης θαλάσσιου νερού στους πνεύμονες. Για τον ίδιο λόγο, μη δίνετε στο παιδί σάντουιτς ή πολλά φρούτα (που πέπτονται δύσκολα) ενώ κάνει ακόμη μπάνιο. Βέβαια, το τι συνιστά γεύμα προς αποφυγή στην παραλία εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία και τις διατροφικές συνήθειες κάθε παιδιού, π.χ. ένα απλό σάντουιτς με τυρί μπορεί να αποτελεί πλήρες γεύμα για ένα παιδί δύο χρονών, όχι όμως και για ένα παιδί 11 χρονών. Πάντως, εάν το παιδί φάει κανονικό γεύμα στην παραλία (ακόμη και σε σάντουιτς), δεν πρέπει να ξαναμπεί στο νερό πριν περάσουν 3-4 ώρες.

Μην εμπιστεύεστε τα μπρατσάκια
Ακόμη και αν τα παιδιά φορούν μπρατσάκια ή σωσίβιο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να τα αφήσετε χωρίς επίβλεψη στο νερό, επειδή τα φουσκωτά βοηθήματα δεν αποτελούν σωστικά μέσα. Απεναντίας, με ένα ελαφρύ ρεύμα αέρα το παιδί με τα μπρατσάκια μπορεί να παρασυρθεί μακριά μέσα στο νερό. Γι' αυτό και συστήνουν τα παιδιά να εμπιστεύονται τις δικές τους δυνάμεις. Εάν πάντως θέλετε το παιδί να έχει ένα βοήθημα, προτιμήστε τα κολυμβητικά σωσίβια επίβλεψης ή τα κολυμβητικά γιλέκα (πωλούνται κυρίως σε καταστήματα με αθλητικά είδη).

Τι να πείτε στα παιδιά πριν πάτε στη θάλασσα
• Εάν κάποιο παιδί κινδυνεύει, να φωνάξουν αμέσως έναν ενήλικο ή το ναυαγοσώστη. Να μην επιχειρήσουν να το βοηθήσουν μόνα τους.
• Να μην υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους μέσα στο νερό και να μην απομακρύνονται ποτέ από το σημείο της παραλίας όπου βρίσκεστε.
• Να κολυμπούν πάντα κοντά σας και να μην μπαίνουν ποτέ στο νερό μόνα τους ή χωρίς να σας το πουν.
• Να μη φωνάζουν «βοήθεια» χωρίς λόγο, παρά μόνο όταν έχουν σοβαρό πρόβλημα, π.χ. όταν νιώθουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν κολυμπώντας μόνα τους στην ακτή.

Πηγή: http://www.mothersblog.gr/eimai-mama/item/17884-pos-tha-kratisete-asfali-ta-paidia-stin-thalassa#ixzz34h8TTGHI

Σεξουαλικότητα και άτομα με νοητική υστέρηση

Σεξουαλικότητα και άτομα με νοητική υστέρηση



Με ανεπίσημο τρόπο, η εκπαίδευση σχετικά με την σεξουαλικότητα ξεκινάει από πολύ νωρίς στην ζωή ενός ανθρώπου. Τα παιδιά λαμβάνουν συνεχώς μηνύματα από την καθημερινή έκθεσή τους για συνήθειες και συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω τους. Η σεξουαλική εκπαίδευση, όμως, είναι κάτι περισσότερο από την σωματική έκφραση. Περιλαμβάνει την αύξηση της αυτοεκτίμησης, διευκολύνει τις διαπροσωπικές σχέσεις, προετοιμάζει για την βίωση διαφόρων εμπειριών όπως το φλερτ και ο γάμος. Σε αντίθεση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης, τα παιδιά με νοητική υστέρηση είναι λιγότερο πιθανό να έρθουν σε επαφή με βιβλία, περιοδικά ή ανθρώπους που θα τους μιλήσουν για την σεξουαλικότητα. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Χρειάζονται τα άτομα με νοητική υστέρηση να γνωρίζουν για την σεξουαλικότητα;

Όντας και αυτοί άνθρωποι, τα άτομα με νοητική υστέρηση έχουν το δικαίωμα στην συναισθηματική ικανοποίηση που προσφέρει ο έρωτας και στην κοινωνικά αποδεκτή σεξουαλική έκφραση. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ανάλογης του αναπτυξιακού επιπέδου και των νοητικών ικανοτήτων των συγκεκριμένων ατόμων είναι ουσιαστική καθώς προσθέτει στην ζωή τους ποιότητα με το να υιοθετούν έναν υγιή σεξουαλικό τρόπο, αλλά και ταυτόχρονα αποφεύγοντας το ρίσκο για σεξουαλική κακοποίηση, μετάδοση αφροδίσιων νοσημάτων, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και άλλων προβλημάτων.
Μύθοι σχετικά με τη νοητική υστέρηση.
Ακόμη και σήμερα κυκλοφορούν ευρύτατα διάφοροι μύθοι για τα άτομα με σύνδρομο down όπως ότι είναι εντελώς αθώα (και δεν θα σκέφτονταν ποτέ το σεξ), παραμένουν παντοτινά παιδιά (και άρα δεν έχουν σεξουαλικές επιθυμίες) ή, από την άλλη, ότι έχουν ιδιαιτέρως αυξημένες σεξουαλικές ορμές και δεν μπορούν να ελέγξουν τους εαυτούς τους. Οι συγκεκριμένοι μύθοι δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που δεν έχουν επαφή με τη νοητική αναπηρία και μπορεί να εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς. Για παράδειγμα, ο τελευταίος μύθος είναι πιθανό να δημιουργήθηκε σε μια εποχή όπου τα άτομα με αναπηρία έμεναν σε ιδρύματα αρρένων και θηλέων αντίστοιχα και δεν είχαν καθόλου ερεθίσματα αυτού του είδους. Έτσι, μπορεί να δημιουργήθηκε για να νομιμοποιήσει την σεξουαλική κακοποίηση από το προσωπικό και/ή την στείρωση ως μέσα κοινωνικού ελέγχου. Ένας άλλος χαρακτηριστικός μύθος είναι αυτός της γονιμότητας. Συγκεκριμένα, πιστεύεται ότι οι άντρες με νοητική υστέρηση δεν είναι γόνιμοι και ότι οι αντίστοιχες γυναίκες έχουν αυξημένα ποσοστά να αποκτήσουν παιδιά με γενετικές ανωμαλίες. Μπορεί αυτές οι αντιλήψεις να είναι αληθείς, ωστόσο η έρευνα στο χώρο είναι ακόμη περιορισμένη και βασίζεται στις εποχές όπου τα άτομα με νοητική υστέρηση ζούσαν σε ιδρύματα, κάτω από άθλιες συνθήκες. Υπάρχουν εντούτοις αναφορές αντρών με σύνδρομο down που υπήρξαν πατέρες (αν και τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν χαμηλά ποσοστά γονιμότητας) και ακόμη περισσότερες αναφορές γυναικών που απέκτησαν "φυσιολογικά" παιδιά. Αντίθετα, λοιπόν, με όλους τους παραπάνω μύθους η πραγματικότητα δείχνει ότι τα άτομα με νοητική αναπηρία περνούν από το εφηβικό στάδιο ανάπτυξης (με ότι αυτό συνεπάγεται) και βιώνουν όλα τα συναισθήματα και επιθυμίες για οικειότητα και σεξουαλική επαφή.
Πως τα παιδιά με νοητική υστέρηση μαθαίνουν για την σεξουαλικότητα;
Με τον ίδιο τρόπο όπως τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Ωστόσο η ανάπτυξη της σεξουαλικής αφύπνισης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως το είδος και το βαθμός της νοητικής αναπηρίας, οι ατομικές ικανότητες για μάθηση, οι συνήθειες της οικογένειας και της κοινότητας κ.τ.λ. Η εμμηνόρροια των κοριτσιών με σύνδρομο down δεν διαφέρει από αυτήν των κοριτσιών τυπικής ανάπτυξης. Η αύξηση τις τριχοφυΐας και η αλλαγή της φωνής γίνεται με τον ίδιο τρόπο στα αγόρια με σύνδρομο down όπως και στα αγόρια τυπικής ανάπτυξης. Η σεξουαλικότητα είναι κοινή και στις δύο περιπτώσεις, απλά στην περίπτωση της αναπηρίας θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση χρονικά.

Υπηρεσίες υγείας
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες με σύνδρομο down χρησιμοποιούν ελάχιστα τις γυναικολογικές υπηρεσίες σε σχέση με τις γυναίκες του γενικού πληθυσμού. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα έχουν δημιουργηθεί στο εξωτερικό ειδικές κλινικές για ενήλικες με σύνδρομο down, όπου οι γυναίκες μπορούν να μάθουν πως να εξετάζουν από μόνες τους τα στήθη τους για πιθανή ύπαρξη καρκίνου, καθώς και για την αναγκαιότητα των συχνών γυναικολογικών εξετάσεων. Ανάλογη εκπαίδευση φυσικά δίνεται και στους άντρες με νοητική υστέρηση. Στην Ελλάδα τι συμβαίνει;

Μπορούν τα άτομα με νοητική υστέρηση να φλερτάρουν;
Το φλερτ είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της εφηβικής κοινωνικής ανάπτυξης. Δεδομένου, επομένως, ότι τα άτομα με νοητική υστέρηση περνούν το στάδιο της εφηβικής ανάπτυξης, βιώνουν και αυτά την ανάγκη για φλερτ. Οι κοινωνικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για το φλερτ μπορούν να μαθευτούν ως μέρος της εκμάθησης των βασικών κοινωνικών δεξιοτήτων.
Και με τον γάμο τι γίνεται;
Ο γάμος ατόμων με νοητική αναπηρία στο εξωτερικό είναι μία πραγματικότητα. Έρευνες έχουν δείξει ότι η πλειοψηφία των γάμων γίνονται από άτομα με μέτρια νοητική υστέρηση. Οι πιο προβληματικοί γάμοι υπάρχουν σε ζευγάρια όπου και οι δύο έχουν νοητική υστέρηση. Αντίθετα, τα άτομα με νοητική αναπηρία που παντρεύονται άτομα χωρίς αναπηρία ζουν σε περιβάλλοντα συνεχούς υποστήριξης και σε ορισμένες περιπτώσεις ελέγχονται από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Στην χώρα μας όπου το σεξ είναι θέμα ταμπού, ο γάμος φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Ποιοι είναι οι αντίλογοι των γονέων παιδιών με νοητική αναπηρία;
Ο αντίλογος πολλών γονέων έχει τον τίτλο "σεξουαλική κακοποίηση". Πράγματι, το ρίσκο σεξουαλικής κακοποίησης σύμφωνα με έρευνες είναι 4 φορές μεγαλύτερο στα άτομα με αναπηρία και ακόμη μεγαλύτερο στα άτομα με νοητική υστέρηση. Οι λόγοι σύμφωνα με τους οποίους τα άτομα με νοητική αναπηρία είναι πιο επιρρεπή στην σεξουαλική κακοποίηση είναι πολλοί και περιλαμβάνουν την απομόνωση, την έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων, τις μικρές ομάδες συνομηλίκων και τις περιορισμένες υπηρεσίες υποστήριξης. Η μοναξιά και η ματαίωση μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην αποδοχή οποιασδήποτε μορφής προσοχής, είτε είναι θετική είτε αρνητική. Για άλλη μια φορά πρέπει να καταστεί σαφές ότι είναι σημαντική η σεξουαλική εκπαίδευση από πολύ νωρίς και μάλιστα με τρόπο ανάλογο των νοητικών ικανοτήτων και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει το άτομο. Στα άτομα με βαριά νοητική υστέρηση μάθετε να λένε "όχι" σε ένα μη επιθυμητό άγγιγμα. Στα άτομα με μέτρια νοητική υστέρηση εφαρμόστε το παιχνίδι του κύκλου εγγύτητας. Ζωγραφίστε στο πάτωμα ομόκεντρους κύκλους οι οποίοι θα αναπαριστούν τις διαπροσωπικές σχέσεις και την φυσική εγγύτητα. Έτσι, θα μπορέσουν να μάθουν τις κατάλληλες συμπεριφορές για κάθε κύκλο οικειότητας και εφιστάτε η προσοχή σε ορισμένους φίλους που θέλουν να έρθουν πιο κοντά από όσο πρέπει. Ένα άλλο σημείο για το οποίο οι γονείς διαφωνούν ως προς την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους είναι οι αυξημένες πιθανότητες μετάδοσης σεξουαλικών νοσημάτων. Έρευνες δείχνουν ότι η πιθανότητα εμφάνισης του ιού HIV σε άτομα με νοητική υστέρηση είναι το ίδιο αυξημένη, όσα στα "φυσιολογικά" άτομα. Για να μειωθούν, επομένως, οι πιθανότητες η λύση δεν είναι να εμποδίσουμε τα άτομα από το να συνευρεθούν σεξουαλικά. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η διαπαιδαγώγηση σχετικά με τις διαθέσιμες αντισυλληπτικές μεθόδους όπως είναι το προφυλακτικό αποτελεί την καλύτερη λύση. Οι γονείς μπορεί να νιώθουν άβολα με το να συζητάνε τέτοια θέματα με τα παιδιά τους. Για αυτό είναι αναγκαίο οι επαγγελματίες υγείας να προσφέρουν τις απαραίτητες πληροφορίες, χωρίς να κρίνουν στους γονείς προκειμένου να τους βοηθήσουν σε αυτό το τόσο σημαντικό τους έργο.
Εν κατακλείδι, τα άτομα με νοητική υστέρηση είναι και αυτά άνθρωποι με επιθυμίες και ανάγκες, όπως είναι αυτή του σεξ. Φροντίστε να τα εκπαιδεύσετε κατάλληλα όπως θα κάνατε με κάθε άλλο παιδί, έχοντας πάντα υπόψη σας ότι κάποια στιγμή παύουν να είναι παιδιά...


Σημείωση: Στο παρακάτω λινκ μπορείτε να διαβάσετε για την ιστορία δύο ατόμων με σύνδρομο down που ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν με την υποστήριξη και συμπαράσταση των οικογενειών τους.
http://abcnews.go.com/Health/MindMoodNews/syndrome-couples-marry-live-longer-face-questions-sex/story?id=11862336#.UHbZlcUzzIc
Γράφτηκε από Μαριάνθη Σπουργίτη

ΠΗΓΗ http://eidikiagogimeaplalogia.blogspot.g

Πώς να μαθαίνουν τα παιδιά τα γεννητικά όργανα

Ένα πρωινό του Μάρτη, η Kate Rohdenburg, σύμβουλος πρόληψης σεξουαλικής κακοποίησης, βρέθηκε σε μία τάξη μαθητών της Α’ Δημοτικού. Στα χέρια της κρατούσε δύο πλαστικές κούκλες, που κάθε μία φορούσε ένα μικρό πανί για εσώρουχο.

Είχε ήδη καλύψει τα βασικότερα θέματα στην πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης – τη συγκατάθεση, την ενσυναίσθηση, τα δικαιώματα που έχουν στο σώμα τους και την ιδιωτικότητα.

«Ποια μέρη του σώματος είναι κοινά στις δύο κούκλες;» ρωτάει η Rohdenburg τα εξάχρονα παιδιά.

«Το πρόσωπο! Η μύτη! Η κοιλιά! Το στόμα! Τα δάχτυλα!» φωνάζουν εκείνα.

«Όλοι έχουμε καρδιά!» λέει ένα άλλο.

 «Έχουν και οι δύο πέος!» φώναξε ένα τρίτο, και όλοι ξέσπασαν σε γέλια.

«Έτσι λες;» ρώτησε η Rohdenburg. «Έχουν όλοι ένα πέος;»

«Όχιιιιι!» γέλασαν τα παιδιά αποδοκιμαστικά.

Η Rohdenburg και άλλοι εκπαιδευτικοί θεωρούν πως το να μαθαίνεις τις «τυπικές» ονομασίες για τα μέρη του σώματος, είναι πολύ σημαντικό. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν τους σωστούς όρους της ανατομίας, ανάλογα με την ηλικία τους, λέει η Laura Palumbo, ειδικός πρόληψης στο National Sexual Violence Resource Center (NSVRC). Αυτό ενισχύει τη θετική εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, την αυτοπεποίθηση και την επικοινωνία γονιών και παιδιών. Αποθαρρύνει τους δράστες και σε περίπτωση κακοποίησης, βοηθά τα παιδιά και τους ενήλικες να χειριστούν το θέμα και να διηγηθούν το περιστατικό.

Παρά τις αποδείξεις σχετικά με την αξία που έχει η χρήση αυτών των λέξεων για να προστατεύσει τα παιδιά, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα. Ένας καθηγητής βιολογίας στο Idaho που ανέφερε τη λέξη «αιδοίο» στην τάξη του βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες από τους γονείς των μαθητών. Μια μητέρα φώναξε στη σύμβουλο που εκπαίδευε μια τάξη μαθητών πρώτης δημοτικού πως η σύμβουλος «κατέστρεψε την αθωότητα» της κόρης της, όταν χρησιμοποίησε τη λέξη πέος.

Γίνεται όλο και πιο κατανοητό σε εκπαιδευτικούς – και γονείς – όμως πως εξηγώντας την ανθρώπινη ανατομία στα παιδιά με απλές και σωστές λέξεις, μπορεί να τα βοηθήσει στη ζωή τους.«Χρειάζεται όλοι οι ενήλικες να συμβάλλουν στο να έχουν τα παιδιά μία σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση», αναφέρει η Palumbo. «Και το πρώτο βήμα είναι τα μέρη του σώματος». Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς θα πρέπει να επικοινωνούν με ακρίβεια, χωρίς να νιώθουν ντροπή ή να στιγματίζονται, συμπληρώνει. Βοηθά τα παιδιά «που έχουν σημαντικές ερωτήσεις σε θέματα υγείας ή που είχαν μία εμπειρία που τους ανησυχεί» να συζητήσουν με τους γονείς τους τον προβληματισμό τους», είτε το παιδί είναι 7 είτε 17. Οι γονείς είναι πράγματι οι πιο σημαντικοί δάσκαλοι για τα παιδιά,  σημειώνει η Palumbo, αλλά δεν είναι δυστυχώς το σπίτι όλων των παιδιών το πιο ασφαλές και φιλόξενο περιβάλλον. Μία έρευνα υποδεικνύει πως το 34% των παιδιών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά κακοποιήθηκε από κάποιο μέλος της οικογένειας. Την ίδια στιγμή, ένας στους δέκα μαθητές αναφέρει να πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από εργαζόμενους στο σχολείο, κατά κύριο λόγο δασκάλους και προπονητές.

Ο Anthony Rizzuto, Ph.D, παιδοψυχολόγος επικεφαλής της εφαρμογής της προληπτικής εκπαίδευσης σε καθολικά σχολεία της Βοστώνης, όπου το πρόβλημα της κακοποίησης ήταν έντονο, αναφέρει: «Υπάρχει πολύς θυμός εκεί έξω πολλή δυσπιστία. Στην έρευνά μας περιγράφουμε πώς η χρήση σωστών ανατομικών όρων δίνει στα παιδιά τη γλώσσα της επικοινωνίας που χρειάζονται για να αναφέρουν το οτιδήποτε, ιδίως αν πρόκειται για την αστυνομία ή τις κοινωνικές υπηρεσίες». Παρόλο που είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς το αντίκτυπο της εκμάθησης των κατάλληλων όρων μέσα στα πλαίσια των προγραμμάτων αυτών «τα παιδιά μαθαίνουν πως το σχολείο και η εκκλησία αποτελούν ένα ασφαλές περιβάλλον για να εκμυστηρευτούν μια εμπειρία τους και οι άνθρωποι εκείνοι θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να σταματήσουν το πρόβλημα». Και όντως από την παρακολούθηση των συζητήσεων με τους γονείς, πολλά παιδιά ένιωσαν πιο άνετα να μοιραστούν προσωπικά θέματα με δασκάλους και γονείς».

Πίσω στην αίθουσα, η Rohdenburg είχε ακόμη στα χέρια της τις δύο κούκλες. «Τα μωρά έχουν κάποια μέρη στο σώμα τους που είναι ίδια και κάποια που είναι διαφορετικά», είπε. «Με την πάνα που φοράνε είναι δύσκολο να καταλάβεις ποια μέρη είναι διαφορετικά – εκτός και αν ξέρουμε το απόκρυφο σημείο του μωρού. Γιατί τα λέμε «απόκρυφα»»;

«Γιατί είναι!» απαντούν τα παιδιά.

Κι εδώ βρίσκεται η καρδιά του ζητήματος της πρόληψης της σεξουαλικής κακοποίησης: Οι σύμβουλοι πρόληψης σεξουαλικής κακοποίησης συνιστούν πως τα παιδιά θα πρέπει να καταλαβαίνουν πως τα «απόκρυφα» μέρη του σώματός τους είναι για να τα κρατάνε κρυφά και δεν πρέπει να τα αγγίζει κάποιος άλλος. Θέλουν όμως επίσης να αισθάνονται άνετα να μιλούν για αυτά χρησιμοποιώντας τις σωστές λέξεις και όχι ευφημισμούς. «Δεν θέλουμε να τους δώσουμε την ιδέα πως θα υπάρξει πρόβλημα αν ρωτήσουν για σεξουαλικά θέματα και θέματα υγείας», λέει η Palumbo. Όταν κάποιος κατηγορεί έναν δάσκαλο που χρησιμοποιεί τη λέξη «αιδοίο», δίνει την εικόνα στα παιδιά πως ερωτήσεις επάνω σε τέτοια θέματα τιμωρούνται.

Οι ειδικοί σημειώνουν πως η χρήση των σωστών όρων είναι απλά ένα μικρό κομμάτι ενός πολύπλοκου παζλ. Ιδανικά, τα μοντέλα πρόληψης θα πρέπει να εφαρμόζονται συστηματικά, με την εκπαίδευση του προσωπικού των σχολείων.

Όταν η Rohdenburg άλλαξε στις κούκλες τις πάνες «γιατί τα μωρά χρειάζονται βοήθεια σ’ αυτό», κράτησε μία προσεκτικά στηρίζοντας στα χέρια της το λαιμό και το κεφάλι της και την έδειξε στα παιδιά.

«Πέος!» φώναξαν αυτά, βλέποντας το μωρό που δεν είχε πια πάνα.

Κρατώντας το δεύτερο: «Αιδοίο!» φώναξαν με χαρά.

«Κάποιες φορές γελάμε γιατί δε μιλάμε συχνά για το αιδοίο και το πέος». «Αλλά είναι κι αυτά μέρη του σώματος», εξηγεί, «απόκρυφα μέρη του σώματος».

πηγή: theatlantic.com-http://www.eimaimama.gr